Het idee was simpel: de essentie vastleggen van de Canadese Rockies, van Calgary tot Vancouver. In een wereld waarin natuurbranden, klimaatverandering en menselijke invloeden hun pracht bedreigden, had het project als doel niet alleen hun schoonheid te documenteren, maar ook hun veerkracht.

De eerste stop was Banff, waar de bergpieken als stille wachters boven turquoise meren uittorenden. Marcel stond voor zonsopkomst op om het eerste licht op Lake Louise vast te leggen, de weerspiegeling van de bergen trillend in het stille water. Maar naast die schoonheid fotografeerde hij ook de littekens: omgevallen bomen van oude natuurbranden, een scherpe herinnering aan de kwetsbaarheid van de natuur.

In Jasper ontmoette hij een groep natuurbeschermers die onvermoeibaar werkten om de inheemse fauna te beschermen. Marcel bracht dagen met hen door en documenteerde hun inzet om kariboes en grizzlyberen te redden wiens leefgebieden steeds kleiner werden. Op een ochtend legde hij een ontroerend beeld vast van een moederbeer met haar welpen, de bergen achter hen als een belofte van hoop.